De heenreis – 08:00 uur
Marjolein werkt elke dinsdag voor de Gemeente Arnhem aan de eindredactie van het HIOR (Handboek Inrichting Openbare Ruimte). Op deze zonnige dinsdagochtend mag ik langskomen. Niet meer dan een paar uurtjes benadrukte Marjolein; deze klus vraagt haar opperste concentratie. Ik ben benieuwd!
Aankomst bij het stadskantoor – 08:45 uur
Nog niet zo lang geleden, in maart, startte Marjolein bij de gemeente, maar intussen hebben zij en het team echt al een routine opgebouwd. Stipt om kwart voor negen haalt zij samen met Danielle haar toegangspas op en daar hoort goede koffie uit de lobby bij. “Beneden is de koffie écht beter dan boven”, lachen ze. Met een volle mok vertrekken we naar boven. Eenmaal aangekomen op de afdeling wijst Marjolein haar werkplek aan. Op de deur hangt een groot papier: ‘Gereserveerd voor Marjolein van Lingen van Gloedcommunicatie voor de eindredactie HIOR.’ Niet verkeerd, zo'n eigen stek bij je opdrachtgever!
Voordat we beginnen vraag ik mij af: wat moet ik mij voorstellen bij een handboek voor de inrichting van de openbare ruimte? Marjolein legt uit: “Denk aan een online omgeving met artikelen per onderwerp: parkeren, bomen, waterbeheer, verkeerslichten, alles wat je buiten tegenkomt. Het handboek omvat richtlijnen en eisen waar een project aan moet voldoen. Ga je bijvoorbeeld een wijk opnieuw inrichten, dan moet je weten wat de regels zijn.”
De doelgroep is breed vertelt ze: “Het is bedoeld voor zowel interne medewerkers als externe partijen, zoals aannemers en projectontwikkelaars. Eerst waren de documenten voor de interne organisatie en externe partners gescheiden, nu zijn ze samengevoegd. Ik zorg dat het qua stijl en taalgebruik één geheel wordt.” Maar wat als Marjolein weer weg is? Om ervoor te zorgen dat de inhoudelijk specialisten ook bij updates toegankelijke teksten aanleveren ontwikkelt Marjolein een schrijfwijzer met tips.
Dagstart – 09.00 uur
Het handboek waar Marjolein aan werkt, bestaat uit zo’n 300 webpagina’s met richtlijnen. Bij elke categorie hoort een inhoudelijk verantwoordelijke: een beleidsadviseur of vakspecialist. Om overzicht te houden, heeft ze een Excelbestand gemaakt met een overzicht van alle categorieën, weken en bijbehorende acties. Daniëlle schuift een stoel bij en net als elke dinsdagochtend starten ze samen de dag met het Excelbestand.
Aan de slag! – 10.00 uur
Eindredactie voor 300 pagina’s gevuld met teksten geschreven voor verschillende doelgroepen over uiteenlopende onderwerpen; dat klinkt als een hele klus, hoe ga je te werk? “Ik begin met redigeren in Word. Onduidelijkheden zet ik in de kantlijn. Uiteindelijk moet iedereen uit de doelgroepen begrijpen wat er staat. Als je iets leest, moet je aan het eind geen vragen meer hebben. Je moet precies weten wat je moet doen.” Om dat te bereiken, let Marjolein op duidelijke opbouw, actieve zinnen en vermijdt ze jargon. “Chronologie is ook belangrijk: een stappenplan moet je van A tot Z kunnen volgen. Niet eerst stap P, dan stap A.”
Een voorbeeld? Ze lacht: “Ik las dat zebrapaden in Arnhem niet worden gecombineerd met stoplichten. Dat klonk vreemd, maar onderweg naar huis keek ik om me heen – en ja hoor, het klopt. Dat soort details wil je dus goed verwoorden, zodat iedereen het snapt, ook als het anders is dan je verwacht.”
Eindredactie lijkt saai, maar jij lijkt er echt lol in te hebben. Hoe komt dat? “Ja, dat vraag ik me ook wel eens af”, zegt ze lachend. “Ik houd van dingen die tastbaar zijn. Alles waar ik aan werk, zie ik ook terug op straat. Het draagt bij aan het bouwen van een stad. Dat maakt het concreet. En, ik ben nieuwsgierig: ik wil snappen waarom iets is zoals het is.”
Contact met de experts – 11.30 uur
Hoewel het merendeel van haar werk bestaat uit geconcentreerd redigeren in een afgesloten werkruimte, maakt Marjolein bewust tijd voor contact met collega’s. “Je komt letterlijk aan iemands expertise. Waarschijnlijk denken ze: ‘wie ben jij om in mijn tekst dingen te schrappen?’” Daarom zorgt ze dat collega’s zien hoe zorgvuldig ze te werk gaat. Ze stelt gerichte vragen, benoemt waar verwarring ontstaat, en geeft inhoudelijke suggesties waar nodig. “Ze zien dat ik niet hun verhaal wil veranderen, ik wil het begrijpelijk maken. En dat geeft vertrouwen. Opmerkingen bespreek ik één op één, altijd in overleg, met ruimte voor nuance. Zo zien ze dat ik hun werk respecteer, en juist effectiever maak.”
De terugreis – 12.00 uur
Terug in de trein staar ik gefascineerd uit het raam. Ik ben positief verrast! Eindredactie klinkt als een klein onderdeel van een groot proces. Niets is minder waar, het gaat niet alleen over punten en komma’s. Voor toegankelijke teksten moet je je echt verdiepen in de materie en de vaardigheid hebben om jargon begrijpelijk te maken.
Hanna van Loon
27-06-2025
